Πριν αρκετό καιρό είχα γράψει περί φιλίας… μου ρθε να
ξαναγράψω λοιπόν.
Το είχαμε κάνει και θέμα στην σχολή γονέων. Όλες οι κοπέλες
εκεί ήταν τουλάχιστον μία φορά «καμένες» από κάποια φίλη τους. Εγώ πάλι με την
δική μου εμπειρία πάνω στο θέμα, είχα ρωτήσει την Ψυχολόγο μας, αν τελικά
έχουμε υπερεκτιμήσει και απομυθοποιήσει την λέξη φιλία. Μήπως τελικά ρε αδερφέ
της έχουμε δώσει πολύ μεγάλη έκταση και αξία…μήπως έχουμε τρελές απαιτήσεις από
τους φίλους μας; Φίλοι μας είναι όχι αδέρφια μας!
Όλα θα μου πείτε εξαρτώνται από τις περιστάσεις…Από το τι
δίνεις και τι παίρνεις… Από την φάση την οποία περνάει ο καθένας μας. Οκ…το
δέχομαι!!!
Δεν μου αρέσει να μιλάω για τους άλλους…μου αρέσει να μιλάω
για εμένα…
Εγώ που λέτε…έχω ξενερώσει κάποτε με μία “φίλη” μου επειδή
λέγοντας ψέματα στους γονείς της και θέλοντας να καλύψει τις αταξίες της, (πήγε
βραδινή βολτίτσα με αρραβωνιαστικό συμμαθήτριάς μου!) τα έριξε σε εμένα. Άργησε
να γυρίσει σπίτι και είπε πως ξεχάστηκε και ήταν μαζί μου. Εγώ βέβαια έβλεπα το
10ο όνειρο εκείνη την ώρα. Ξαφνικά οι γονείς της από εκεί που με συμπαθούσαν
δεν ήθελαν να με βλέπουν μπροστά τους. Θυμάμαι πολύ ψύχραιμα της είχα πει να το
τακτοποιήσει γιατί εγώ δεν θα της το έκανα ποτέ αυτό και γιατί απλά θέλω οι
γονείς της να μην έχουν λάθος εντύπωση για εμένα. Της άφησα αρκετό καιρό να
βρει λύση. Κάποια στιγμή πήρα τηλ σπίτι της και η μάνα της νευριασμένα μου πε
πως δεν ήταν εκεί. Το βράδυ που ήρθε στο καφέ να με βρει, μόλις με κοίταξε της
είπα «έφαγες Χ» και της έδειξα την πόρτα. Αυτό ήταν…
Με μία άλλη φίλη…κολλητή…ξενέρωσα γιατί δεν με υπερασπίστηκε
σε κάποια συζήτηση που δεν ήταν υπέρ μου. Τώρα που το σκέφτομαι…και ειδικά μετά
από τωρινή μας επικοινωνία, ξέρω πως έκανα βλακεία. Δεν έπρεπε να είχα
απομακρυνθεί. Αλλά χάρηκα όταν έμαθα νέα της και όταν είδα ότι με θυμάται με
αγάπη. Βέβαια για να γίνει αυτό…πρέπει να είναι η άλλη πολύ ισορροπημένο άτομο.
Να μην έχει απωθημένα. Να μην μένει στο παρελθόν. Όταν δεν έχεις να ζηλέψεις
τίποτε και ζεις ευτυχισμένα γιατί να κρατήσεις κακία σε κάποιον που σου φέρθηκε
όμορφα σε όλη την πορεία της σχέσης σας, αλλά ξενέρωσε με κάτι που ίσως να
είχες ξενερώσει και εσύ. Μα πόσο τα γουστάρω τέτοια άτομα!
Με μία άλλη φίλη μου…ξενέρωσα και την έκοψα επειδή κατάλαβα
ότι μου λέει συνέχεια ψέματα…χωρίς λόγο…για να ζηλέψω;…για να φανεί πιο
περιζήτητη από εμένα; …πιο ξέρω γω τι φανταζότανε…. Μην κοιτάτε τώρα που έχω 30 κιλά συν…κάποτε ήμουν
πιπίνι! Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να ανακαλύπτεις ότι η “κολλητή” σου,
σου λέει ψέματα. Αυτό θα πει ξενέρωμα!!! Ειδικά όταν είναι μία φίλη που
προσπαθείς να την ανεβάσεις ψυχολογικά και την στηρίζεις παντού και πάντα.
Έρχεται όμως η στιγμή που απλά την βγάζεις από την ζωή σου και ησυχάζεις!
Έχω πολλές ιστορίες να σας διηγηθώ…ουυυυυ … πολλές κολλητές…
πολλές φορές που είχα δίκιο αλλά και πολλές φορές που ήμουν υπερβολική…ή ακόμα
και σκληρή. Πιστέψτε με ξέρω που έχω φταίξει και που όχι. Ξέρω επίσης ότι δεν
έχω κάνει κακό σε καμία φίλη μου! Μπορεί να απομακρύνθηκα…μπορεί να ξενέρωσα…να
θύμωσα…αλλά κακό δεν έχω κάνει σε καμία! Όλες …μα όλες…έχουν ρίξει πολύ γέλιο
μαζί μου και έχουν να θυμούνται πολλές όμορφες στιγμές…Το υπογράφω!
Αυτά όμως στα 15…στα 20…στα 25…μετά τα 30 ξέρετε ότι πήζει
λίγο το μυαλό (λέμε τώρα) και λόγω της καθημερινότητας δεν υπάρχει διάθεση και
χρόνος να τα αναλύεις όλα, τόσο πολύ, όσο στο παρελθόν.
Όταν κάνεις και οικογένεια οι φίλοι έρχονται σε δεύτερη
μοίρα. Αυτόματα! Λογικό δεν είναι; Τι θα βάλεις πιο πάνω; Το παιδί σου και τον
άντρα σου; Ή την φίλη σου; Βέβαια χτυπάω κόκκινα και με τις φίλες οι οποίες
κάνουν οικογένεια και εξαφανίζονται!... αλλά άλλο κεφάλαιο αυτό!
Έλεγα λοιπόν ότι αλλιώς ήμουν στα 20 και αλλιώς είμαι τώρα
στα 30+. Τότε το ζούσα το δράμα μου…
Ήμουν και λίγο drama queen!
Ο θυμός και η απογοήτευση ήταν δυνατά συναισθήματα. Τα ανέλυα…έκλαιγα…φώναζα…
Τώρα όμως που είμαι 33…δεν έχω διάθεση να τσακώνομαι και να ξεσπάω…δεν έχω διάθεση
όμως και να απολογούμαι! Συνεχίζω να είμαι ανοιχτός άνθρωπος και να
ενθουσιάζομαι εύκολα με τους ανθρώπους που μπαίνουν στην ζωή μου. Απλά τώρα
όταν με ενοχλεί κάτι…το δείχνω… Πριν το κρατούσα μέσα μου…και τα μάζευα …και
στο τέλος έβγαινα και κακιά. Τώρα απλά δεν καταπιέζομαι. Και στην τελική αν
κάποιος ή κάποια θέλει να με έχει φίλη να μάθει να με δέχεται και με τα στραβά
μου ε; Οι φίλοι δεν είναι γλάστρες να τους λες πράγματα που δεν σου αρέσουν και
να χαμογελάνε…οι φίλοι έχουν και προσωπικότητα…μπορούν να κρίνουν και μόνοι
τους … και έχουν δικαίωμα να αντιδράσουν όπως θέλουν. Έτσι κάνω και γω.
Ξενερώνω με κάτι…το δείχνω. Θυμώνω με
κάτι… το δείχνω! Αν όμως αυτή μου η αντίδραση κάνει τον φίλο ή την φίλη μου να
ξεχνά όλα τα προηγούμενα και να βγάζει το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει φιλία
εδώ…οκ…σίγουρα δεν υπάρχει…
Δεν είναι απαραίτητο να καταλαβαίνουν όλοι τις αντιδράσεις
μου. Τις εξηγώ βέβαια πάντα όταν είμαι σε φάση να το κάνω και αν φυσικά μου
ζητηθεί. Αν και πάλι δεν καταλάβουν δεν θα ζορίσω τον εαυτό μου να αποδείξει
ότι δεν είμαι ελέφαντας. Το χω κάνει τόσες πολλές φορές στην ζωή μου που
ειλικρινά βαριέμαι. Αλλά δεν κρατώ και κακία σε κανέναν…και σίγουρα δεν είμαι
εγώ αυτή που διαγράφει τόσο εύκολα τις φιλίες αν δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος.
Αλλά έτσι είμαι εγώ… είπαμε… μιλάω μόνο για εμένα!
Και μιλώντας για φιλία να σας πω μια ιστορία …
"Κάποτε ήταν δυο φίλες, η Χ και η Ψ…γειτόνισσες! Κάνανε πολύ
παρέα. Κάνανε πολύ παρέα και σαν ζευγάρια. Η Ψ να φανταστείτε είχε δώσει τα
κλειδιά του εξοχικού της να πηγαίνει η Χ με την οικογένειά της. Κάποια στιγμή η
Χ έπιασε δουλειά. Ήταν πολύ ενθουσιασμένη. Ένα απόγευμα η Χ πήρε την Ψ να πανε
για ψώνια. Την πήγαινε μέσα από κάτι σοκάκια με το αμάξι και προσπαθούσε να δει
μέσα από τις καφετέριες. Όταν η Ψ την ρώτησε τι ψάχνει, η Χ της είπε ότι την
φλερτάρει ένας στην δουλεία και ήθελε να τον δει. Η Ψ αισθάνθηκε άσχημα. Το
συζήτησε με τον άντρα της και θεώρησε ότι πρέπει να της το κάνει ξεκάθαρο ότι
αυτό που έκανε δεν της άρεσε καθόλου και ότι θα μπλέξει αν συνεχίσει. Η Χ την
άκουσε και μετά από λίγες μέρες χτύπησε την πόρτα της Ψ και της επέστρεψε τα
κλειδιά του εξοχικού λέγοντας της «αν έχετε εσείς οικογενειακά προβλήματα
δεν σας φταίμε εμείς!!»
????????? και μένει η Ψ παγωτό…για να μην πω την λέξη μ******!!!"
 |
|
Για ένα πράγμα που αισθάνομαι πολύ τυχερή…
είναι που ακόμα έχω
κοντά μου τις παλιές μου φιλενάδες!
|
Τις προάλλες είδα την αδερφούλα μου μετά από πολύ καιρό και
μιλήσαμε για πολλά…όπως για το ότι θέλουμε κοντά μας άτομα που να μας αγαπάνε
χωρίς να περιμένουν κάτι από εμάς. Άτομα που δεν χρειάζεται να προσέχουμε τι
λέμε και πως φερόμαστε μήπως και το παρεξηγήσουν ή κουτσομπολέψουν. Άτομα που
να γελάμε μαζί, να χαλαρώνουμε, όχι να είμαστε στην τσίτα! Λόγω δουλειάς και
λόγω της κρίσης και των καθημερινών προβλημάτων έχουμε αρκετή πίεση όλοι μας.
Ο ελεύθερος χρόνο μας είναι ελάχιστος
και είναι λογικό να θέλουμε να τον περνάμε με άτομα που δεν μας περνάνε από
τεστ και δεν μας ψυχολογούν λάθος.
Μάλιστα….το blog
μου λειτούργησε πάλι ψυχαναλυτικά ….
