Έγινα νονά!!!

6 Σεπτεμβρίου 2011 ήταν που εγώ και ο Βασίλης μου κλείναμε 1 χρόνο παντρεμένοι. Την ίδια μέρα το πρωί με πήρε ο παλιός καλός φίλος του άντρα μου να μου πει πως η γυναίκα του η Ρούλα γέννησε! Λίγο αργότερα μίλησα μαζί της στο τηλέφωνο… «είδες τι μέρα έβγαλα το γιο μου???» και εγώ της απαντάω  «επίτηδες το έκανες ε??? Για να το βαφτίσω εγώ!!!».

Ένα υγιέστατο αγοράκι, φτυστός η μανούλα του, που χαμογελάει ασταμάτητα. Ένα μωράκι που θα έχει μόλις 2 μήνες διαφορά από το γιο μου. Θα είναι φιλαράκια…σειρά, όπως λέει ο Βασίλης. Θα σουρτουκεύουν και θα γκομενίζουν παρέα…

Το Σάββατο το απόγευμα, στις 21/5/2011, στην εκκλησιά Αγίου Νεκταρίου στο Νεοχώρι Σερρών, κάναμε τη βάφτιση. Ο μπέμπης ήταν άψογος. Έκλαψε λίγο στην κολυμπήθρα και την ώρα που τον ντύσαμε…με λάδια…ζέστη…τα φλας του φωτογράφου, τον παπά να με παρακινεί να κάνω λίγο πιο γρήγορα και εμένα καταϊδρωμένη και αγχωμένη…είναι απόλυτα λογικό που έκλαψε το μωρό!!!

«Και το όνομα αυτού??»…. «εεεε….ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ!!!»   : )

Μια γιαγιά μου είπε την ώρα της χαιρετούρας «Άξια!!! Τώρα να ξέρεις σβήστηκαν όλες οι αμαρτίες σου!!!».

Κάπως έτσι ένιωσα πλάκα πλάκα… το αισθάνθηκα το μυστήριο… ήμουν αυτή που έδιωξα το κακό μακριά και συνέλαβα στο να πάρει το μωρό αυτό την ευλογία του Θεού. Πάντα ήθελα να βαφτίσω ένα παιδάκι…να που έφτασε η ώρα!!!

Εύχομαι να ναι πάντα γερός και καλότυχος στη ζωή του. Και εγώ σαν νονά θα είμαι πάντα δίπλα του να τον βοηθάω και να τον στηρίζω σε ότι κάνει.