Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Τα δεύτερα Χριστούγεννα μαζί με το μικρό μας καρπουζάκι!!!

Είναι απίστευτο … πέρυσι τέτοιο καιρό ο Αλέξανδρος ήταν ένα τόσο δα μωρούλι που δεν μπορούσε να κινηθεί καθόλου, πάντα ξαπλωμένος δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κοίταζε μένα απλανές βλέμμα τα λαμπάκια…μάλλον δεν μπορούσε ακόμα να τα διακρίνει καθαρά…
Φέτος δεν τολμήσαμε να στολίσουμε το ίδιο δέντρο. Δεν είχα χώρο αλλά και να είχα δεν νομίζω να έμενε όρθιο. Αγόρασα λοιπόν ένα άλλο μικρό που το τοποθέτησα ψηλά ώστε να μην μπορεί να το φτάσει και έχουμε ατυχήματα!
Το δεντράκι μας λοιπόν μοιάζει αληθινό από τις φωτογραφίες, λες και είναι σε γλάστρα. Έχει πολύ πλάκα… περισσότερο πλάκα όμως έχει ο Αλέξανδρος που προσπαθεί να ανεβαίνει στην πολυθρόνα να τραβήξει τα λαμπάκια!!!... δεν περπατάει απλώς… σκαρφαλώνει στους καναπέδες… κατεβαίνει μόνος του…. χοροπηδάει… χτυπάει παλαμάκια όταν ακούει μουσική… φωνάζει δυνατά με τις δικές του μοναδικές λεξούλες… έχει αλλάξει τόσο πολύ. Τόσες αλλαγές μέσα σε ένα χρόνο!!! Και είναι και χαδιάρης. Θέλει αγκαλίτσες και χάδια…όταν νυστάζει και όταν ξυπνάει γιατί την υπόλοιπη μέρα δεν θέλει να τον έχεις αγκαλιά και να τον περιορίζεις… θέλει να εξερευνεί τα ντουλάπια και να βολτάρει σε όλο το σπίτι πηγαίνοντας πάντα στα πιο επικίνδυνα και απαγορευμένα σημεία του σπιτιού. Είναι ένα μικρό ζιζάνιο που όταν κάνει σκανταλιά είναι τόσο αθόρυβος…
Είναι και λιχούδης. Όταν μας δει να τρώμε πρέπει να δοκιμάσει οπωσδήποτε! Ξεγελιέται βέβαια και με μικρές μπουκίτσες ψωμάκι… του αρκεί!!!
Όταν όμως πιάνει κάνα κανάλι να έχει μπάλα, σαν κλασσικός γιος του Βασίλη κατεβαίνει από τον καναπέ και τρέχει προς την τηλεόραση. Καθηλώνεται μπροστά στην πράσινη οθόνη και με το δαχτυλάκι του δείχνει που πηγαίνει η μπάλα! Και μην αλλάξεις κανάλι…κάηκες!!! Εκεί να δεις νεύρο!!!

Έχει αρχίσει να μεγαλώνει τόσο που από μωράκι γίνεται παιδάκι. Είναι που είναι ψηλός και γεροδεμένος για την ηλικία του…έχει γίνει σωστό αντράκι. Και μου αρέσει που είναι ανεξάρτητος. Τις προάλλες μια φίλη με είδε που δεν τον έπιανα για να περπατήσει «Τι καλά…εσείς το ξεπεράσατε το στάδιο που τον κρατούσες για να μην πέσει!» και έμεινε έκπληκτη όταν της είπα πως δεν τον έπιασα ποτέ…τώρα ξεκίνησε να περπατάει. Ναι…δεν θέλει να τον κρατάς…θέλει να πηγαίνει μόνος του…ξέρει αυτός… και όταν πέφτει… απλώς ξανασηκώνεται… βέβαια έβαλα και εγώ το χεράκι μου σε αυτό. Από μικρός όταν έπεφτε, ακόμα και όταν οι γιαγιάδες πανικοβάλλονταν, εγώ ψύχραιμη τον σήκωνα λέγοντας του πως δεν έγινε και τίποτα… και γελούσα… Τώρα ο Αλέξανδρος δεν μασάει!!! So… keep walking karpouzakis!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

περιμένω τα σχόλιά σας! :)

Ο Βασιλιάς Κορονοϊός της Γιώτα Στανελούδη με εικονογράφηση δική μου... κυκλοφορεί ελεύθερα online!!!

Σε περίοδο καραντίνας η  Γιώτα Στανελούδη , παιδαγωγός, έγραψε αυτό το υπέροχο παραμύθι για να εξηγήσει στην κόρη της τι ζούμε το τελευ...