Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Ψηφιακές Γειτονιές 2014



Τα οικονομικά μας είναι αρκετά ζορισμένα, όπως των περισσότερων οικογενειών σήμερα. Εκτός από αυτό δεν ξεχνάμε πως πλέον το παιδί έχει προτεραιότητα. Αφήνουμε πίσω κάποιες επιθυμίες μας. Ένα ταξίδι αναψυχής. Ένα ακριβό ρούχο. Μία βραδιά στα μπουζούκια. Τα λεφτά έρχονται και φεύγουν από τα χέρια μας αμέσως. Πάνε σε λογαριασμούς και υποχρεώσεις. Και όταν μένει κάτι στην άκρη προτιμάμε να πάρουμε κάτι για τον Αλέξανδρο. Η χαρά του και ο ενθουσιασμός του, κάνουν αυτήν την επιλογή μας να μοιάζει σωστότερη. Οι μικρές προσωπικές μας επιθυμίες εξαφανίζονται. 
Ένα από τα πράγματα που θέλω πολύ να κάνω και δεν μπορώ την δεδομένη στιγμή είναι να κατέβω Αθήνα στην αδερφούλα μου, που έχω να δω από το καλοκαίρι. Παράλληλα όμως θα ήθελα να την πάρω αγκαζέ και να πάμε παρέα να παρακολουθήσουμε το διήμερο εκδηλώσεων του «Ψηφιακές Γειτονιές 2014» με θέμα «Μεγαλώνοντας (σ)το αύριο». 


Η αδερφή μου δεν είναι μητέρα, ούτε blogger, θα ερχόταν όμως πιστεύω με ευχαρίστηση και θα το έβρισκε πολύ ενδιαφέρον. Παρακολουθώ τις αναρτήσεις στο facebook και τους ομιλητές που θα παρευρεθούν και ζηλεύω τρελααααααα… τους διαβάζω, τους θαυμάζω… Διαβάζω και άλλους γονείς blogger μαθαίνω τις σκέψεις τους. Γελάω, παίρνω ιδέες, συγκινούμαι, ταυτίζομαι!!! Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν γνώριζα κάποιους από αυτούς και από κοντά!
Δεν ανήκω στην κατηγορία αυτών που θεωρούνται οι «βετεράνοι» του bloging … blogarο μόλις τρία χρόνια και κάτι. Παρόλα αυτά θα ήθελα να βρεθώ ανάμεσα σε γονείς που κάνουν (όπως αναφέρουν στις Ψ.Γ.) ακριβώς αυτό που κάνω και εγώ… «όταν ο γονιός μπλοκάρει…ξεκινάει να blogάρει!».
Τι θα μοιραζόμουν εγώ μαζί τους; Τις ανησυχίες μου ως μητέρα και τον ενθουσιασμό μου βλέποντας τον γιο μου να μεγαλώνει. Τα συναισθήματα μου όταν γράφω και όταν μετά από καιρό διαβάζω τα κείμενα μου. Την εμπειρία μου μέσα από τα social media και την δύναμη του facebook. Τέλος σίγουρα θα μιλούσα για την συσπείρωση των μαμάδων της πόλης μου. Για το σύλλογο «Σερραίες Μανούλες» που ξεκίνησε μέσα από μία διαδικτυακή παρέα μαμάδων και έφτασε να διοργανώνει ομιλίες, εκδηλώσεις για όλη την οικογένεια, πάντα όμως με ένα φιλανθρωπικό σκοπό. Το έζησα όλο αυτό από την αρχή… μέχρι και σήμερα. Και ο σύλλογος αυτός είναι ένα υπέροχο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Και φυσικά αυτός ο σύλλογος έχει το δικό του blog! Αξίζει να το διαβάζετε…κάνουμε πολύ μεγάλη προσπάθεια και έχουμε την στήριξη πολλών ειδικών που γράφουν για εμάς. Αλλά και την στήριξη των μαμάδων!


Επειδή όμως δεν μπορώ να βρίσκομαι στις εκδηλώσεις των «Ψ.Γ.2014», είπα να συμμετέχω έστω στο βίντεο που ετοιμάζουν!!! Το θέμα του φετινού Video: «Ως γονείς, γνωρίζουμε καλά ότι, όταν ένα μωρό γεννιέται, μαζί του ‘γεννιέται’ και η νέα μητέρα, ένα μοναδικό δέσιμο ξεκινάει, όλη η οικογένεια έρχεται πιο κοντά, νέα συναισθήματα δημιουργούνται και η ζωή αποκτάει άλλο νόημα. Η ζωή ξαναγεννιέται!»
Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν πόσο άρρωστη είμαι με τις φωτογραφίες. Βγάζω πολλές καθημερινά. Οπότε καταλαβαίνεται ότι είχα να επιλέξω ανάμεσα σε χιλιάδες. Βρήκα όμως αυτήν που νομίζω ότι αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτό που πρεσβεύει το βίντεο…και θα σας το εξηγήσω…


Ο σύζυγος μου, ο Βασίλης,  είναι κολλημένος με την μπάλα! Βλέπει μπάλα. Έπαιζε μπάλα από μικρός. Ήθελε να ασχοληθεί και επαγγελματικά. 
Προσπάθησε, αλλά λόγω πολλών παραγόντων εκείνης της εποχής, τελικά δεν τα κατάφερε. Και είναι 38 αλλά συνεχίζει να παίζει.
Όταν ακόμα νιόπαντροι συζητούσαμε για τα παιδιά μας, ονειρευόταν την στιγμή που θα παίζει μπάλα με τον γιο του. Συχνά μου τόνιζε ότι όσο και αν αγαπάει την μπάλα δεν θα τον πίεζε ποτέ να παίξει. Αν όμως ο γιος του αγαπάει το ποδόσφαιρο και το θέλει…θα τον στηρίξει…ακόμα και αν χρειαστεί να φύγουμε εξωτερικό. Και φυσικά εγώ συμφωνούσα…σιγά μην χάσω!
Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα που πήγαμε τη κλασσική κυριακάτικη βόλτα στο χωριό του άντρα μου. Ο Αλέξανδρος όταν είμαστε στο χωριό βρίσκει την χαρά του. Όσο η πεθερά μου ετοίμαζε το φαγητό τον πήραμε και τον πήγαμε στο γήπεδο όπου κάνει προπόνηση ο Βασίλης. Τα αγόρια έπαιξαν λίγο μπάλα και εγώ τους φωτογράφισα. Δεν είναι φοβερό; Αυτό που ονειρευόταν πριν πέντε περίπου χρόνια συμβαίνει τώρα! Η χαρά του και η περηφάνια του ήταν απίστευτη όταν ο Αλέξανδρος καταενθουσιασμένος έστηνε την μπάλα για να σουτάρει. Ναι … η ζωή ξαναγεννιέται όταν γίνεσαι γονιός…και νομίζω ξαναγεννιέται κάθε φορά που το παιδί σου κάνει ένα ακόμα βήμα…

Καλή επιτυχία «Ψηφιακές Γειτονιές».

Του χρόνου, πρώτα ο Θεός, θα είμαι εκεί!!!

Το υπόσχομαι στον εαυτό μου!!!






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

περιμένω τα σχόλιά σας! :)

Ο Βασιλιάς Κορονοϊός της Γιώτα Στανελούδη με εικονογράφηση δική μου... κυκλοφορεί ελεύθερα online!!!

Σε περίοδο καραντίνας η  Γιώτα Στανελούδη , παιδαγωγός, έγραψε αυτό το υπέροχο παραμύθι για να εξηγήσει στην κόρη της τι ζούμε το τελευ...