zzzzzzzzzzzzzz.....άτιμη μύγα!!!...ΝΑ!!!ΝΑ!!! :)

Χθες στη σελίδα των Ελληνίδων μαμάδων αναρτήθηκε από την διαχειρίστρια το κείμενο μου για την ιστορία του τοκετού μου. Έπαθα πλάκα όταν είδα τι προκάλεσε η επιλογή του τίτλου, η οποία δεν ήταν δική μου…

Ξέρετε… ένιωσα σαν τους διάσημους που πάντα δικαιολογούν τους τίτλους λέγοντας πως άλλα εννοούσαν, απλά οι δημοσιογράφοι απομόνωσαν αυτή τη φράση και δείχνει αλλιώς…αστείο ε? Και όμως κάπως έτσι είναι….

Δεν γράφω για να απολογηθώ…δεν έχω λόγο να απολογηθώ για την επιλογή μου να γεννήσω φυσιολογικά. Κάποια μανούλα μίλησε για λέξεις που στο κείμενο μου ηχούν άσχημα…ΔΥΝΑΜΗ…ΕΠΙΛΟΓΗ…αυτά θα σχολιάσω λιγάκι…

Αν διαβάσετε το κείμενο μου είναι πιστεύω ολοφάνερο πως δεν είναι καθόλου προκλητικό και δεν θίγει τις μανούλες που είτε από επιλογή, είτε από ανάγκη, γέννησαν με μη φυσιολογικό τρόπο (επισκληρίδιο, καισαρική…)

Δεν νομίζω να είμαι η μόνη που ξέρω γυναίκες που δεν θέλουν να γεννήσουν φυσιολογικά. Άλλες φοβούνται τον πόνο και άλλες θέλουν να το προγραμματίσουν. Σίγουρα γνωρίζεται γυναίκες που επιλέγουν να γεννήσουν σε κλινική για να χρησιμοποιήσουν επισκληρίδιο… στα νοσοκομεία δεν μπορούν!!! Φυσικά και δεν είμαι εγώ αυτή που θα τις κρίνει, η αδερφούλα μου ας πούμε έχει ένα θέμα με την τη γέννα, φοβάται και μόνο στην ιδέα! Όπως λέει και η φίλη μου η Βαλεντίνα που ασχολήθηκε με τη μοριακή βιολογία «γιατί να ζοριστείς από τη στιγμή που η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο???» και δεν έχει και άδικο…

Βέβαια υπάρχουν και οι γυναίκες που δεν έχουν περιθώρια επιλογής…όπως παραλίγο να ήμουν και εγώ. Πήγα στις 16.00 στο νοσοκομείο με σπασμένα νερά. Γέννησα στις 7.15 με φυσιολογικούς πόνους. Αν όμως δεν είχα διαστολή και πόνους μέχρι τις 11.00 ο γιατρός μας είχε πει πως θα μου έκανε καισαρική, διότι θα είχα ήδη χάσει όλα τα νερά μου. Από τα παραπάνω όμως καταλαβαίνει κανείς εύκολα πως η λέξη ΕΠΙΛΟΓΗ υπάρχει κοντά στην λέξη ΤΟΚΕΤΟΣ και παίζει συχνά και αυτή το ρόλο της!

Τώρα όσον αφορά τη λέξη ΔΥΝΑΜΗ…ναι, γέννησα εύκολα…αυτό δεν σημαίνει πως δεν πόνεσα ή δεν έβαλα τα δυνατά μου. Και επειδή το κείμενο μιλάει για τη δική μου, προσωπική εμπειρία μπορώ αναμφισβήτητα να πω πως εξεπλάγην που είχα τόση δύναμη μέσα μου. Θίγει κάποια αυτή η λέξη??? Δεν νομίζω…Το ότι εγώ ένοιωσα δυνατή δεν σημαίνει πως κάποια άλλη δεν είναι.

Επίσης σχολιάστηκε για το πόσο δύσκολο ήταν να φοβάται για το μωράκι της αν θα ζήσει…δεν το έγραψα στο κείμενο μου, αλλά στο σπίτι δεν γύρισα με το μωρό μου στην αγκαλιά…και 3 μέρες στο νοσοκομείο δεν το είχα δίπλα μου να το θηλάσω…οπότε δεν θα προκαλούσα πότε καμία μανούλα για τον τρόπο που γέννησε, και ιδιαίτερα αν δυσκολεύτηκε και φοβήθηκε για κάτι.

Τώρα αν νομίζεται πως το κείμενό μου δεν έχει τόσο ενδιαφέρον όσο το κείμενο μιας μητέρα που πέρασε 40 κύματα για να βγάλει το μωρό της…τότε γιατί το διαβάσατε?

Εγώ πάντως δεν αισθάνομαι λιγότερο μανούλα επειδή είχα την τύχη, την ψυχραιμία και την χαρά να γεννήσω φυσιολογικά! Και στόχος μου πάντα ήταν, όταν με ρωτάνε φίλες που στο μέλλον θα γίνουν μανούλες, να τις καθησυχάσω και να τους πω πως αν είναι τυχερές και όλα πάνε καλά…δεν χρειάζεται πανικός!!! Ο Θεός μας έδωσε την δύναμη να τον αντέξουμε αυτόν τον πόνο…αυτό πιστεύω εγώ…τώρα αν τα πράγματα δεν είναι και τόσο ευνοϊκά…ούτε εγώ θα ρίσκαρα την ζωούλα μου και τη ζωούλα του μωρού μου!!!

Αυτά τα λίγα…α!!!...και για το αν θα γίνω καλή πεθερά….χαχαχχαχα….δεν είναι τυχαίο που έχω Σερραίες μανούλες και όχι μόνο, που έχουν γλυκύτατα κοριτσάκια, με αποκαλούν συμπεθέρα!!!

Από χτες την κυνηγάω αυτή την κωλόμυγα….ΝΑ!!! ΝΑ!!!...σε τσάκισα!!! :P