κολλημένη με τις “Σερραίες Μανούλες”

Εδώ και περίπου 1 μήνα έχω κολλήσει, στην κυριολεξία όμως, με το group του facebook “Σερραίες Μανούλες”. Μέσα σε λίγες μέρες είχα την τιμή να γίνω και διαχειρίστρια της ομάδας αυτής. Πριν λίγες μέρες είχαμε και την πρώτη μας συνάντηση με τις υπόλοιπες μανούλες. Δηλώνω κατενθουσιασμένη και εξαρτημένη πλέον από τη συντροφιά τους…

Πριν αποχτήσω το μωράκι μου, ακόμα και όταν ήμουν έγκυος, έλεγα με τόση σιγουριά ότι δεν πρόκειται να γίνω σαν όλες αυτές τις μάνες που το μόνο που έχουν να συζητήσουν είναι για ότι καινούργιο κάνει το καμάρι τους. «Αν γίνω έτσι…να μου το πεις!» έλεγα στην φίλη μου την Ευτυχία.

Στην πορεία όμως συνειδητοποίησα πως όταν αποχτάς το πρώτο μωράκι, τα συναισθήματα είναι τόσο δυνατά σαν να είσαι η μοναδική που έγινες μαμά…σαν να έχεις το πιο όμορφο και γλυκό μωρό του κόσμου! Και όσο και αν προσπαθώ να το ελέγξω…είναι αδύνατον!!! Μιλάω συνέχεια και με τόσο ζήλο για το μπεμπούλη μου…το παραδέχομαι…ίσως και να γίνομαι κουραστική!

Στην ζωή μου όμως μπήκαν 228 νέες φίλες! 228 σερραίες μανούλες. Και για μένα είναι τόσο σημαντικές, γιατί μπορώ να τις πρήζω, χωρίς να με παρεξηγούν!!! Μπορώ να μιλάω για το μπεμπούλη μου και τις αντιδράσεις του, χωρίς να με λένε υπερβολική. Μπορώ να τις ρωτάω για ότι με απασχολεί και η κάθε μία θα μου δώσει την δική της συμβουλή, σύμφωνα πάντα με τις εμπειρίες της ως μανούλα. Είναι σημαντικές γιατί όντας κλεισμένη στο σπίτι με το μωρό μου κρατάνε ευχάριστη συντροφιά.

Μπαίνοντας κάθε βράδυ, όταν έχω ταΐσει και κοιμίσει το μωράκι μου, στην ομάδα μας στο facebook, ανυπομονώ να δω ποια είναι ξύπνια και τι έχει να πει. Συνήθως θα μιλήσω με τη Βάσω ή τη Μαρία. Γελάω απίστευτα με τα σχόλια της Σοφία και της Μαρίας Ρ. Κάνουμε παρέα με τη Δήμητρα και την Ελευθερία που είναι μακριά. Ανταλλάσουμε ιδέες για τις βαφτίσεις μας με τη Δέσποινα. Μιλάμε για τα κιλά μας με τη Φαίδρα και τη Στέλλα. Μιλάμε και σχολιάζουμε με τη Λίνα, τη Ζωή, τη Λίτσα και όλες τις άλλες μανούλες… Δεν έχω καταφέρει να τις γνωρίσω όλες βέβαια…αλλά ευελπιστώ πως θα γίνει και αυτό στην πορεία. 

Όταν γύρισα από τη συνάντησή μας στο σπίτι είπα στον άντρα μου «Ξέρεις Βασίλη…δεν είναι υπερβολή αυτό που θα σου πω…τις συμπάθησα όλες τους. Αλήθεια!!! Καμιά τους δεν ήταν ξινή! Ίσως γιατί όσες ήρθαν, είχαν όλη την καλή διάθεση να γνωριστούμε. Ήταν χαρούμενες όπως και εγώ.»



Σερραίες Μανούλες 31/3/2011
1η συνάντηση - παιδότοπος Kinderland



Για μένα που η οικογένεια μου και οι παιδικές φίλες μου είναι μακριά…Που η φίλη μου εδώ είναι μικρούλα και σε ηλικία κατάλληλη για φλερτ και ξενύχτι, πράγμα που εγώ δεν μπορώ να  ακολουθήσω…Που οι παντρεμένες φίλες μου μένουν σε χωριό και δεν είναι μαθημένες να βγαίνουν χωρίς τους άντρες τους…οι «Σερραίες Μανούλες» είναι μια διέξοδος από την ρουτίνα μου. Δεν είναι πως δεν αγαπάω την ρουτίνα μου…αλλά μου αρέσει που έχω πλέον νέες επιλογές.

Ανυπομονώ να έρθει η επόμενη συνάντηση. Τώρα που θα ανοίξει ο καιρός, σίγουρα θα κανονίζουμε καφεδοκαταστάσεις στην δροσερή κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων.

: )