Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

πειρατής από μάνα!!! :)

Πέρασαν και οι φετινές απόκριες…και ήταν πολύ διαφορετικές από άλλες χρονιές!
Πρώτον γιατί είχα καιρό να ντυθώ καρναβαλάκι και δεύτερον γιατί είχα καιρό να πάω σε μπαλταφάν. Από τα παιδικά μου χρόνια….Αυτό όμως που τις κάνει ξεχωριστές είναι ότι ήταν οι πρώτες απόκριες που κατάλαβε ο γιός μου!
Από την στιγμή που ανακοινώσαμε στον σύλλογο για το μπαλταφάν άρχισα να σκέπτομαι τι στολή να διαλέξω για τον μικρούλη μου και πως θα γίνει να ντυθώ και εγώ κάτι ανάλογο. Ήθελα να είμαστε πακέτο!!! Μαμά και γιος να ταιριάζουμε!



Τελικά μετά από πολλές αναζητήσεις στο ιντερνέτ κατέληξα πως πρώτα θα έβρισκα μια στολή για τον Αλέξανδρο και μετά θα έβλεπα τι θα μπορούσα να μασκαρευτώ για να είμαστε ασορτί.
Πήγα λοιπόν σε ένα κατάστημα με εποχιακά είδη και βρήκα μια τέλεια στολή πειρατή για τον μικρό. Ζήτησα από την πωλήτρια να μου δείξει τα γυναικεία κουστούμια και πήρα μια γεύση από το τι φοράνε οι πειρατίνες. Έπειτα με πήγε στα αξεσουάρ. Αγόρασα ένα καπέλα και ένα κάλυμμα ματιού με χρυσό σκουλαρίκι κρίκο!!! Στο ταμείο είδα και ένα πλαστικό δαχτυλίδι με νεκροκεφαλή αξίας 1€!!! Δηλαδή συνολικά πρέπει να ξόδεψα για την δική μου μεταμφίεση λιγότερο από 10€. Φεύγοντας πήρα και ένα προσπέκτ με στολές να ρίξω μια ματιά…
Παρατήρησα λοιπόν πως οι πειρατές φοράνε ασπρόμαυρα, κόκκινα ή καφέ ρούχα, μπότες και άσπρα πουκάμισα. Ύστερα σκέφτηκα τι από όλα αυτά είχα στην γκαρνταρόμπα μου. Θυμήθηκα ένα ασπρόμαυρο αμάνικο μπλουζάκι που φορούσα με ένα μαύρο μπολερό. Μία μαύρη φούστα όλες έχουμε…είχα και λίγο τούλι κόκκινο στις ντουλάπες μου και ξεκίνησα να φτιάχνω τις λεπτομέρειες!!! Πάνω από την φούστα έφτιαξα άλλη μία με πιέτες από κόκκινο τούλι. Έτσι στα γρήγορα στο χέρι…για να δώσω λίγο χρώμα. Ο Βασίλης μου είχε την ιδέα για ένα φουλάρι κόκκινο που ήταν ότι πρέπει… Έκοψα ένα κομμάτι κόκκινης φόδρας σε τριγωνάκι και να σου το μαντήλι για το λαιμό μου!!!
Το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο…όταν ο Αλέξανδρος ξύπνησε και με είδε μασκαρεμένη. Με εντυπωσίασε που δεν απόρησε ή φοβήθηκε…ίσα ίσα με κοιτούσε και χαμογελούσε…σαν να λέει… «καλά αυτή η μάνα μου δεν πάει καλά!!!»
Στο μπαλταφάν είδαμε τις φίλες σερραίες μανούλες με τα παιδάκια τους, χορέψαμε, γελάσαμε, βγήκαμε φωτογραφίες…
Αυτό που έκλεψε την παράσταση ήταν ο χρυσός κρίκος – σκουλαρίκι που μπαίνοντας στο μπαλταφάν φόρεσα στον Αλέξανδρο και έμεινα άφωνη που αυτός όχι μόνο δεν το έβγαλε αμέσως αλλά το κράτησε μέχρι τέλους.
Ήταν και φωτογράφος εκεί που μας έβγαζε φωτογραφίες…στο τέλος μια κοπέλα κρατώντας τις φωτογραφίες του Αλέξανδρου και ψάχνοντας να βρει την μαμά του με ρώτησε… «Μήπως γνωρίζεται ποιας είναι αυτό το παιδάκι?» κα εγώ με χιουμοριστική διάθεση της λέω… «καλέ τι ρωτάς? δεν βλέπεις??? ποιανής θα μπορούσε να ναι???» γελάσαμε και οι δύο… «α!!! δεν το χα σκεφτεί έτσι!!!»
Ήταν υπέροχα…το χαρήκαμε πολύ! Χαίρομαι που μετά από χρόνια ο γιος μου θα βλέπει τις φωτογραφίες και θα λέει «καλά η μάνα μου στα νιάτα της ήταν πολύ τρελή!!!»








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

περιμένω τα σχόλιά σας! :)

Ο Βασιλιάς Κορονοϊός της Γιώτα Στανελούδη με εικονογράφηση δική μου... κυκλοφορεί ελεύθερα online!!!

Σε περίοδο καραντίνας η  Γιώτα Στανελούδη , παιδαγωγός, έγραψε αυτό το υπέροχο παραμύθι για να εξηγήσει στην κόρη της τι ζούμε το τελευ...